Mijn vader heet Gerard. Hij was spermadonor in de jaren 60 en 70 in Amsterdam. Hij had het syndroom van Marfan, maar dat wist hij niet. Het is niet te achterhalen hoeveel kinderen hij kreeg. Wel weten we dat een broer en een zus van mij een hartoperatie hebben ondergaan en dat een andere broer halfzijdig verlamd is, dankzij deze ziekte. In de gewone wereld had Gerard twee kinderen. Die hebben het niet. In het parallelle universum waar de donorkinderen wonen, heeft statistisch gezien de helft van zijn kinderen deze aandoening. Bij zes van de twaalf is dat met onderzoek vastgesteld. Onze nieuwste aanwinst moet nog onderzoek laten doen maar heeft een bingokaart met Marfan-kenmerken vol. Ik herhaal: we weten niet hoeveel kinderen met Gerards zaad zijn verwekt. De meesten van ons zullen niet weten dat ze donorkind zijn. Van mij mag het eindeloos fokken met mensen NU stoppen. Dank u.

‍