Recensies, reacties van lezers en interviews

Op deze pagina vindt u verschillende recensies, reacties van lezers en links naar interviews en artikelen in tijdschriften over Schatgraven in de kelder van tante D.

Als u ook een korte recensie of reactie wilt plaatsen, wilt u dan a.u.b. het contactformulier invullen?

Annet van Bloois
|
|
|
contact
|
July 2022

Dit persoonlijke en tegelijkertijd informatieve boek ervaar ik als een pleidooi voor het recht van een kind of volwassene om te weten wie beide biologische ouders zijn. Maureen beschrijft de noodzaak hiervan met het oog op de ontwikkeling van identiteit en het kunnen wortelen in wie je bent. Zij laat zien dat dit eveneens belangrijk is voor (eventueel) volgende generaties. 

Ik zie het boek ook als een hulpbron voor hulpverleners en hen die persoonlijk op zoek gaan naar hun wortels, vanwege de maatschappelijke organisaties hieromtrent die erin zijn opgenomen. Wat mij betreft zou een nieuwe uitgave met update van de maatschappelijke organisaties de waarde opnieuw vergroten.

Anne van Vucht
|
|
|
contact
|
May 2022

Een belangrijk boek voor wie zich afvraagt wat het eigenlijk betekent om je (niet) verbonden te voelen met je wortels.

Ria Vuik
|
Maatschappelijk werker, contextueel hulpverlener
|
Randstad
|
contact
|
May 2022

Voor de vervolgopleiding Contextuele Hulpverlening Leren over Leven heb ik het boek' Schatgraven in de kelder van tante D.’ gelezen. Ik ervaar het als een heel waardevolle aanwinst in mijn 'werkbibliotheek’. Het persoonlijke verhaal en de zoektocht naar feiten, het werkbaar en begrijpelijk benoemen van de psychologie (dimensie 2), het belang van het systeem, maar vooral de aandacht voor de 4e dimensie (relationeel-ethisch) helpen mij in het meelopen met anderen in een vergelijkbaar proces.

Amber Bonarius
|
Universiteit van Amsterdam
|
|
contact
|
January 2022

In het kader van mijn scriptieonderwerp heb ik het boek 'Schatgraven in de kelder van tante D.' gelezen. Voor mijn masterscriptie Gezondheidsrecht heb ik onderzoek gedaan naar de leeftijdsgrens voor het mogen ontvangen van persoonsidentificerende gegevens van de donor, zoals vastgelegdin de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting (Wdkb). Tijdens dit onderzoekkwam ik in contact met Maureen Davis, counselor en coach voor mensen met afstammingsvragen Na een ontzettend fijn gesprek met Maureen over dit onderwerpte hebben gehad, heb ik haar boek gelezen. De combinatie van haar professionaliteit met het persoonlijke van ervaringsdeskundige zijn, maakt het boek zowel leerzaam als ontroerend. Met name vind ik indrukwekkend hoe goed het belang van het recht op afstammingsgegevens is uitgelegd.  Een echte aanrader!

Evert Beerda
|
|
Sneek
|
contact
|
June 2021

“Schatgraven in de kelder van tante D”  heb ik mogen lezen als voorbereiding op een gastles van Maureen Davis, als onderdeel van de opleiding tot contextueel therapeut vanuit ‘Leren over Leven’.

De titel doet een persoonlijke zoektocht vermoeden,passend bij een autobiografische roman.

Al lezend word je ook zeker in die zoektocht meegenomen, die getuigt van moed.  Zoeken naar jebiologische ouder(s) is een existentiële zoektocht. Weten waar je vandaan komt,waar en ‘wie’ je roots zijn biedt grond onder je voeten, of sterker nog: maakt je wortels zichtbaar en biedt ruimte aan hervinden van balans, vertrouwen en zekerheid.

Dit beeld wordt nauwkeurig geschetst door Maureen.  De suggestie van een pure autobiografie wordt al lezend aangevuld met de ervaring ook een zeer uitgebreid naslagwerk in te zien, met een zorgvuldige opsomming van nuttige, relevante bronnen, instanties, en wat verder te linken valt met afstammingsvragen in brede maatschappelijke context.

Hoewel het de indruk wekt een ‘compleet’ werk te zijn geeft Maureen helder aan wat haar afbakening is geweest. Hierin is de persoonlijke zoektocht naar haar vader leidend geweest. Waarmee het waardevolle naslagwerk toch het persoonlijke tintje behoudt, wat de titel al deed vermoeden.

Dit ‘persoonlijke tintje’ lijkt ingegeven door de loyaliteit met haar (vooralsnog) onbekende vader.

Zo maakt haar prettig leesbare boek bovenal duidelijk dat wanneer loyaliteiten voor mensen verborgen zijn (geweest), deze tot in het diepste (blijven) ‘trekken’.  

Zichtbaar maken van je ouders, inclusief hun plussen én minnen, is ruimte geven aan je bestaan.

Maureen doet met haar boek recht aan haar onbekende vader,  en daarmee aan zichzelf.

Mocht ik er een advies aan mogen koppelen, dan toch de uitnodiging haar persoonlijke verhaal -in welke vorm ook- uitvoeriger uiteen te zetten… los van de talloze verwijzingen en linken in dit werk. De pure autobiografie dus. Het pure ‘schatgraven’ van Maureen D.

Vera de Lange
|
Verascoop
|
Utrecht
|
contact
|
April 2021

Pas kort geleden kreeg ik het boek Schatgraven in de kelder van tante D. van Maureen Davis in handen. Het eerste wat ik dacht toen ik het doorbladerde, was: had ik dit maar veel eerder gelezen! Bijvoorbeeld toen ik 18 was. Ik weet sinds ik 13 ben dat ik een donorkind ben, maar ben er pas vier jaar geleden – toen de media berichtten over Jan Karbaat - bewust geworden welke impact dit heeft op mijn leven en mijn identiteit. Ik ben nu 38, en het is alsof je opnieuw in de puberteit komt en vragen gaat stellen als: wie ben ik, wat heb ik van mijn vader, en wat heb ik van mijn moeder? Inmiddels ben ik zelf een boek aan het schrijven over donorkinderen, samen met mijn halfzus Linda Sprado, die ik vond op mijn zoektocht. Het boek van Maureen biedt mij, naast een steun in de rug bij mijn eigen zoektocht en identiteitsvragen, ook een heel nuttig naslagwerk hiervoor – alles wat je moet weten over de zoektocht naar onbekende familie en alle emoties en complicaties die daarbij komen kijken, staat erin. Ook vond ik het persoonlijke familieverhaal van Maureen, dat door het boek heen is verweven, fascinerend en soms heel herkenbaar. Een aanrader dus voor iedereen die in dit onderwerp geïnteresseerd is!"

Marleen van Loenen
|
Contextuele Hulpverlening
|
Contextuele Hulpverlening
|
contact
|
April 2021

Wat een goed boek Maureen, mooi geschreven en zo duidelijk de essentie van afstamming en het belang van het kind naar voren gebracht. Als je weet wie je bent en waar je stamboom staat komt er ruimte voor verbinding en herstel.

I.H.
|
|
Doetinchem
|
contact
|
April 2021

Maureen heeft het boek met intens veel kracht en moed geschreven. Als geadopteerde raakt het mij, maar ik denk dat het ook als buitenstaande zeer zinvol is om te lezen. Elk thema waar een geadopteerde mee worstelt, weet ze juist te beschrijven en raken, waardoor ik nog meer herkenning vond.

Else Ponsen
|
|
Den Haag
|
contact
|
May 2019

Helaas niet gisteravond televisieprogramma over anonieme spermadonoren niet gezien, maar ik wil nog wel zeggen dat ik je boek erg goed vind en er bij deze onderwerpen nog vaak aan denk. Echt een eyeopener.

Ada Moreels
|
|
Den Haag
|
contact
|
August 2018

Zeer onder de indruk van je boek!

Monique Weustink-Schmeitz
|
|
Berkel en Rodenrijs
|
contact
|
July 2018

Zeker herken ik dingen uit Schatgraven! Om te beginnen het zinnetje van Cees Nooteboom. Wat een mooi begin. Ik heb de zin gebruikt bij een cursus rouw en verlies... En een prachtig boek. Herkenbaar en fijn en warm geschreven, zonder rancune. Maar wel de vinger op de zere plek.

Sylvia van Duuren
|
|
Den Haag
|
contact
|
August 2017

Wat heb je een goed boek geschreven, fantastisch! Een goede schakeling tussen je eigen leven en wetenschappelijke uitleg. Je hebt openhartig veel van jezelf blootgegeven, ik heb met je meegehuild toen je schreef dat je aan je vaders graf stond en om het contact met je halfzusje, zo anders dan met je 'volle' zusje. Ook traantjes weggepinkeld om je kindertijd waarin je concrete vragen had en antwoorden zocht, moedig! Knap ook dat je in begrijpelijke grotemensentaal hebt geschreven. De opbouw is duidelijk en helder waardoor het makkelijk leest. Inhoudelijk blijft het ook langer hangen wanneer je teksten leest die een bepaalde logica hebben. Ik heb er veel van geleerd en dat proces gaat nog wel door in mijn gedachten. Ik ben trots op je!

Kasuaris Online Magazine
|
|
Online
|
contact
|
February 2016

Tijdens het Kasuaris event (2015) gingen we met het thema 'Jouw herinnering, mijn verhaal' op zoek naar herinneringen van en aan (groot)ouders. Welke link hebben die herinneringen met iemands unieke verhaal van nu. Maar hoe zit dat als je geadopteerd bent? Of als je één van je ouders nooit gekend hebt? Wat doet dat met je? Daar gaat het onder andere over in het boek van Maureen Davis. Schatgraven in de kelder van tante D. is het indrukwekkende en bijzondere verhaal van een bijna 40 jaar durende zoektocht van Maureen Davis naar informatie over haar biologische vader. Peggy Loupatty schreef een review.

Sonja Koster (Soo Ja Kim)
|
|
Amersfoort
|
contact
|
February 2016
Sonja Koster (Soo Ja Kim), Amersfoort | in 1972 geadopteerd vanuit Zuid-Korea

‘Ik heb je boek met heel veel belangstelling gelezen. Complimenten voor de uitgebreide wetenschappelijke achtergrond en informatie en je persoonlijke verhaal over je eigen zoektocht en de daarbij onlosmakelijke gevoelens. Dit laatste heb je mooi en treffend geschreven. Goed dat je zoveel aandacht besteedt aan de maakbaarheid van de maatschappij, het leven. En dat je hierbij het kind en zijn belangen m.b.t. afstammingsvragen centraal stelt.

In de tijd dat ik werd geadopteerd (in 1972 vanuit Zuid-Korea) was hier totaal geen belangstelling voor. Kon je toen geen kinderen krijgen dan kocht je kinderen (het liefst zonder verleden), gelukkig is de gedachtegang hierover nu wel wat genuanceerder. En hebben kinderen tegenwoordig niet alleen formeel het recht gekregen hun afkomst te weten, kunnen ze ook daadwerkelijk op zoek gaan en zijn er soms antwoorden te vinden (al dan niet toereikend). Hoewel dit meestal nog steeds niet geldt voor intercontinentale adopties.

Het is altijd prettig om te lezen dat (mijn) gevoelens worden herkend en erkend en dat ze er dus mogen zijn, dat ze zelfs begrijpelijk en noodzakelijk zijn. Dat helpt zeker bij het een plekje geven, wat de uitkomst van een zoektocht ook mag zijn.  Je hebt tijd nodig om je een weg te banen door die wirwar aan gevoelens. Alles loopt door elkaar: verdriet, woede, frustratie, jaloezie, angst, boosheid, gevoelens van onzekerheid, depressiviteit, oneerlijkheid, dankbaarheid, (gedeeltelijke) berusting, zekerheid. Het is bijna niet uit te leggen aan anderen, omdat je er zelf soms al niets van snapt. Het hoort bij je en het komt heel je leven terug. Het lezen van je boek bracht mijn levenspijn en verdriet wel weer in alle heftigheid naar boven.

Het blijft onverteerbaar dat ik mijn geboorteouders nooit zal ontmoeten en nooit iets te weten kom over mijn achtergrond, maar de herkenning van de gevoelens maakten dat ik me bevestigd voelde in mijn gevoelens en dus besta. Dat is heel wat waard.’

NC (1952)
|
|
|
contact
|
December 2015

Graag wil ik u laten weten hoe goed het mij doet dat u dit boek hebt geschreven. U geeft het gemis van een ouder 'een officiële stem'. Dit werkt voor mij zo helend en voelt als erkenning van deze pijn en dit gemis.

Oorlogsliefdekind Nederlands-Indie en Indonesië
|
|
|
contact
|
October 2015

Liefde in tijden van oorlog. In de periode 1946-1949 onderhielden Nederlandse soldaten veelvuldig contacten met Indonesische meisjes. Vaak werden uit deze oorlogsliefdes kinderen geboren: oorlogsliefdekinderen. Velen kennen hun vaders niet en zijn op zoek. Is er nog familie in Nederland? Ook vaders zélf besluiten -soms na zestig jaar- om op zoek te gaan naar hun verzwegen kinderen. En latere kinderen willen graag hun Indonesische halfbroer of halfzus leren kennen.
Klik hier voor meer informatie over Oorlogsliefdekind

NN
|
|
|
contact
|
March 2015

'Ik beschouw je boek als een bijbel, die ik dag en nacht bij me houd.'

NN
|
|
|
contact
|
December 2014

'U hebt met uw boek de gevoelens van een kind dat zijn vader niet kent, een officiële stem gegeven.'

Maureen van Doorn
|
|
|
contact
|
October 2014
Emilie Bolsius, huisarts
|
|
Den Haag
|
contact
|
September 2014

Leuk voor je dat je boek zo goed ontvangen wordt. Ik heb er al veel in gelezen. Het meest geniet ik van je eigen verhaal, dat geeft me nog meer inzicht in jouw leven. Het zou goed zijn als ik van iedere patiënt zo'n levensverhaal zou hebben.

Adoptie Magazine
|
|
|
contact
|
September 2014

Recensie door Trudy van den Berge
Klik hier om de recensie te lezen

Hans Mennes (Mens in werking, Praktijk voor Integratieve Psychosociaal Therapie)
|
|
|
contact
|
August 2014

Afgelopen zomervakantie heb ik je boek gelezen. Zoals te verwachten: prachtig! Zoals we je kennen ben je niet over één nacht ijs gegaan en hebt alles flink onderbouwd. Ondertussen zit er veel ontroering in. Wat een prachtige tocht heb je gemaakt om hier te komen en wat fijn dat je het wilde delen met anderen. Gisteren nog een gesprek gehad met mijn oudste zus. Zij heeft in de jaren zeventig twee jongens uit Colombia geadopteerd. De effecten van een Colombiareis, het kennismaken met je echte ouders. Het is allemaal heel verwarrend. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat je je ouders kent maar oh wee als dat niet zo is? Jij weet daar veel van. Mijn grote respect voor dit boek. Dank je wel!
Mens in Werking, Praktijk voor Integratieve Psychosociaal Therapie

Dichtbij.nl, regionaal nieuws (door Martine Kamphorst)
|
|
|
contact
|
July 2014

'In ‘Schatgraven in de kelder van tante D.’ plaatst Maureen Davis de persoonlijke en ontroerende zoektocht naar haar onbekende Indische biologische vader in een bredere, maatschappelijke context. Van de maakbare maatschappij, medische ethiek en wetgeving tot maatschappelijke aandacht.'
Lees hier verder

Alleen met kinderwens (door Barbara Lammerts van Bueren)
|
|
|
contact
|
June 2014

'Maureen Davis laat zien wat de indringende gevolgen van de moderne voortplantingstechnieken voor een kind kunnen zijn. En hoe het belang van het kind té vaak moet wijken voor dat van de ouders.’
Klik hier om de recensie op de website van Alleen met kinderwens te lezen

Right! Tijdschrift voor de rechten van het kind, nummer 2
|
Defence for Children
|
Leiden
|
contact
|
May 2014